अटलेला

वारा पडला होता
अन भरमाथ्यातील सुर्याचा प्रकाश आभाळला होता
विशाल देहाचात्या,
आसमंतातसारया ताण भासत होता

भेदक मारा नव्हता,
घोंगवता आक्रोश नव्हता,
त्या सळसळत्या उत्साहाचा
आता लवलेशही शील्लक नव्हता

जगास भीड़णारा तो
आवेग नाहीसा होता
अखंड मिजास त्याचा
अटून अंतास होता

त्याचावर जगणारा शीडही आता
दूर उडाला होता
कोणासच त्याचा आता
उपकार नकोसा होता

लखलखत्या जलाचा तेजस्वी
स्वताच आश्रु पीत होता
कारण साथ असुनही आता
किनारा साथी नव्हता

संकेत कुळकर्णी